Openbare gebouwen
 Op onze Welkom-pagina hebben wij het begrip lichamelijke beperking beschreven en zijn er een beperkt aantal voorbeelden te lezen over toegankelijkheid van de openbare ruimte. Natuurlijk willen we ook bereiken dat mensen met een lichamelijke beperking openbare gebouwen zoals bibliotheken, buurthuizen en gemeentelijke instellingen kunnen binnenkomen. Zware deuren en niet te bestijgen trappen zijn een grote hindernis.

Winkels en horeca
Daarnaast willen wij ook toegankelijke winkels en horeca gelegenheden. Veel drogisterijen stapelen hun gangpaden zo vol dat zelfs de smalste rolstoelgebruiker moeite heeft zich voort te bewegen als het gelukt is binnen te komen ondanks dat niet goed werkende toegangspoortje. Horeca gelegenheden zouden ook een ontmoetingsplaats voor mensen met een lichamelijke beperking moeten kunnen zijn. Helaas worden nog steeds nieuwe vergunningen verleend aan horeca-eigenaren voor panden die niet voor iedereen toegankelijk zijn.

Openbaar vervoer
Veel haltes zijn behalve laag ook nog smal. Daarnaast zijn er nog genoeg haltes met een te hoge stoeprand. Voor een rolstoelgebruiker met kleine voorwielen is het dan een waar gevecht om de halte op of af te komen. Ook als geleidelijnen ontbreken is het voor blinden en slechtzienden een haast onmogelijke opgave de halte te bereiken.

Ruime parkeerplaatsen
Veel personen met een lichamelijk beperking hebben de wens zo zelfstandig mogelijk te kunnen functioneren. Zo zijn heel wat rolstoelgebruikers goed in staat om zelf een aangepast gehandicaptenvoertuig te besturen. Dan moet er wel ruimte zijn om in en uit dit voertuig te stappen. Gewone parkeerplaatsen zijn vaak te smal.

Gelijke behandeling
In 2016 is door het parlement een VN-verdrag voor gelijke behandeling voor mensen met een beperking aangenomen. Gelijke behandeling betekent dat er geen belemmeringen aanwezig mogen zijn om volledig te kunnen deelnemen aan het maatschappelijke leven. Daarvoor is toegankelijkheid een eerste vereiste. Nu is die gelijke behandeling nog een papieren werkelijkheid; de praktijk blijkt weerbarstig te zijn om gelijke behandeling ook waar te maken. Om toegankelijkheid in de praktijk te brengen is bewustwording een startpositie. Te beginnen met politici, bestuurders en ambtenaren. In een later stadium is bewustwording bij alle bewoners en bezoekers van Amsterdam Zuid een vervolgtraject.